Краснапалянская пляцоўка дасканала вывучалася не меней за год, яшчэ год — Кукшынаўская. З сейсмiчнага пункту гледжання абедзве, здавалася, вялiкай трывогi не выклiкалi, але раптам начальнiк упраўлення "Праматамнагляду" Аляксей ШЧАГЛОЎ паведамiў:

"На пляцоўках, якiя папярэдне былi абраны пад будаўнiцтва АЭС у Магiлёўскай вобласцi, выяўлена заляганне мелавых парод, i ёсць сумненні, цi вытрымае грунт вагу реактара".

"Мелавыя адклады там знаходзяцца на глыбiнi 30 метраў, i ўжо прабурана 11 тысяч свiдравiн для закачкi бетону, каб узмацнiць грунт", — дадае Аляксей Шчаглоў.

Такiм чынам, на магiлёўскiх пляцоўках першы беларускi атамны рэактар мае ўсе шанцы "ўкапацца ў грунт". Гэта "адкрыццё", здавалася, перакрэслiла планы будаўнiцтва беларускай АЭС, але даследчыкi складаць рукi не збiралiся i накiнулiся на трэцюю з загатаваных пляцовак — у Астравецкiм раёне. Пару месяцаў таму кiраўнiк Нацыянальнай Акадэмii навук Мiхаiл МЯСНІКОВІЧ пераможна паведамiў журналiстам, што "самая лепшая для будаўнiцтва АЭС — Астравецкая пляцоўка, паколькi там найбольш выгаднае супрацiўленне грунтоў, апорныя здольнасцi грунту, пытаннi, што звязаны з самой платформай". Заява для спецыялiстаў стала шокам, бо яшчэ год таму прадстаўнiк Аб'яднанага iнтытута энергетычных i ядзерных даследаванняў Ваган КАЗАНЯН пра гэтую пляцоўку гаварыў так:

"Зямля там растрэсканая, як сподак. А на разломах АЭС будаваць нельга..." Проста немагчыма паверыць, што нейкiм цудам на гэтым "растрэсканым сподку" адшукаўся абсалютна бяспечны ўстойлiвы кавалачак...

Да таго ж, кiраўнiк НАН увогуле не ўспомнiў пра тое, што Астравецкая пляцоўка знаходзiцца ў сейсмiчна небяспечнай зоне. Ён, напэўна, таксама лiчыць, што на раўнiнах землятрусаў не бывае.

У любым выпадку да новага года мы ўжо будзем ведаць, дзе вырашана будаваць АЭС. Спецыялiсты ўжо зараз настойлiва сцвярджаюць, што нi на адной з трох абраных пляцовак фактараў, якiя б забаранялi такое будаўнiцтва, не ўстаноўлена. Хочацца iм верыць, але...

...Калi гэты матэрыял быў гатовы да друку, мы накiравалi яго эксперту з Iнстытута геалагiчных навук, якi выступаў нашым кансультантам пры падрыхтоўцы артыкула. Ён усё ўважлiва прачытаў, нiякiх асаблiвых памылак не заўважыў, але праз некалькi гадзiн патэлефанаў i папрасiў: "Здымiце маё прозвiшча. Я думаў, што матэрыял будзе пра землятрусы, але ён пра АЭС. А атамная станцыя — гэта палiтыка, з-за яе мяне i з работы могуць звольнiць". I як мы нi ўгаворвалi, чалавек спасылаўся на тое, што ён з-за нашай публiкацыi застанецца без працы. Таму сапраўднае прозвiшча эксперта мы "засакрэцiлi". Але няма сумневу, што недавер да беларускага "атамнага праекта" звязаны ў тым лiку i з тым, што слова пры яго абмеркаваннi даецца толькi тым, хто ўсяляк падтрымлiвае такое будаўнiцтва.

Працiўнiкi АЭС нават з аўтарытэтных спецыялiстаў выступаць са сваiмi аргументамi проста баяцца, бо будаўнiцтва атамнай станцыi — гэта сапраўды вялiкая палiтыка. Але не будзем забывацца i пра тое, што закладнiкi гэтай палiтыкi — мы, наша жыццё i здароўе.

Алена НОВIКАВА, Народная Воля